Enn og aftur á að níðast á þeim sem leggja í séreignarsparnað.

Ja, hérna, þannig er þetta system hér á landi. Tóm eyðilegging í boði stjórnvalda. Ef einhver hefur vogað sér að treysta á það að setja lífeyrissparnaðinn sinn í öruggan sjóð erlendis, en ekki í ótryggan sjóð hér á landi, þá skal hinum saman refsað með öllum tiltækum ráðum. Þrátt fyrir að hafa fengið vissu fyrir því að um löglegan samning væri að ræða þrátt fyrir bankahrun á Íslandi. 

Sjálf var ég á sínum tíma með lífeyrissparnað i Kaupþing ..... eða hvað sem þessi peningasuga hét þá. Veit bara að ég tapaði töluverðum peningum á stuttum tíma. Færði mig síðan yfir í Allianz og hef ekki séð eftir því og mun ekki gera, enda samingurinn gerður fyrir 2008.

Já, segi og skrifa: fyrir árið 2008 - því nú ætlar íslenska ríkisstjórnin og háttvirtur Már seðlabankastjóri að hefja OPINBERLEGA mismunun á fólki. Þeir sem voru skynsamir að semja um lífeyrissparnað fyrir 2008 mega halda áfram að spara í evrum, en þeir sem voru svo vitlausir að gera það eftir 2008 skulu hér með spara í innlendum sjóðum, þar sem gera má ráð fyrir lélegri ávöxtun og engu öryggi eins og reynslan sýndi þessari þjóð í hruninu. 

Hvernig í ósköpunum getur einn "niðurlútur" maður - Már seðlabankastjóri ógildað löglega lífeyrissamninga fólks, langt aftur í tímann með einu pennastriki. Framkoma umrædds seðlabankastjóra í fjölmiðlum undanfarna daga ber með sér að þar kemur hann fram með fullyrðingar sem hann er engan veginn sannfærður að séu réttar. Ég verð að segja að ég hef sjaldan eða aldrei séð nokkurn embættismann jafn skömmustulegan og hann þegar hann þurfti að svara fyrir gjörðir sínar í fjölmiðlum.

Er ekki nóg að þessi auma ríkisstjórn hafi lofað okkur stórum upphæðum í niðurfellingu lána og seilist svo í vasa okkar og heimti að við greiðum allavega 50% af því sjálf með nýtingu séreignarsparnaðar, sem ÖLL okkar hugsuðu sem viðbót við rýrar lífeyristekjur á elliárunum.

Nei, það virðist því miður ekki duga til. Stjórnin virðist líka vilja dæma stóran hluta landsmanna sem glæpamenn, vegna þess að þeir hafa frekar valið að skipta við örugga sjóði erlendis heldur en ótrygga og fallvalta sjóði innanlands. 

Það er löngu kominn tími til þess að þeir sem völdin hafa í þessu landi hætti að hugsa um eigin hag og snúi sér að því að láta fólk njóta réttlætis. Og endalausar tilraunir til þess að eyðileggja lífeyrissparnað fólks eru ekki til þess að auka tiltrú almennings á stjórnvöld.

 

Breytingar ekki gerðar einhliða

So wath?

Mér finnst loðdýrarækt einhver sú allra ómerkilegasta yðja sem mannfólið (fólið) hefur tekist á hendur. Að ala saklaus dýr til þess eins að vera hamflett - vonandi meira dauð en lifandi og síðan eru afkvæmin látin éta forfeður sína ásamt e-h fiskimjéli aðeins til þess að þóknast hégómagirnd samviskulauss fólks.

Ef ég réði þessum bönkum myndi ég bara segja þeim að hundskast heim og éta það sem úti frýs - eða e.t.v. ráðleggja þeim að éta sambærilegt og þeir bjóða þessum greyjum upp á.

Svei og skömm. 

„Furðulegur söfnuður í bankakerfinu“

Gangi þeim vel - en ég ætla sko ekki...... úpps

Ég hugsaði með mér, hvernig skyldi ganga að selja neyðarkallinn eftir uppákomuna með formann Landsbjargar og sagði við sjálfa mig að ég ætlaði ekki að styrkja þá að sinni. Birtist þá ekki minn betri helmingur og að sjálfsögðu búinn að fjárfesta í kallinum, sem er nú þegar upp er staðið bara hið besta mál 

Það er hellingur af peningum sem maður gefur til styrktar hinu og þessu málefninu af því að maður vill láta gott af sér leiða en stundum finnst mér hreinlega að verið sé að misnota sér góðmennsku fólks

Ég tók það lauslega saman og í fyrrahaust fram að jólum styrkti ég hin ýmsu mjög svo þörfu málefni um eitthvað má milli 30 og 40 þúsund krónur. Það er bara alveg hellingur af peningum

Það var verið að safna fyrir veikum börnum og veikari, sveltandi og deyjandi og ég gaf alltaf þúsund kall á hvert barn og þar sem ég á tvö, þótti mér tilvalið að bæta við þúsundkalli fyrir barnabarnið og öðru eins fyrir hundinn ef ég var í stuði

Það sér það hver maður að þá eru upphæðirnar fljótar að hækka. Svo eru það allir happdrættismiðarnir sem aldrei er tékkað á, ABC-baukarnir og Herinn, svo kaupir maður slaufur, nagla, pinna, hænur og allskonar merki og ég veit ekki hvað. Svo maður tali nú ekki um misfalleg jólakort frá hinum ýmsu líknarfélögum - mér finnst alltaf gaman að fá svoleiðis kort og sendi oft slík. Reyndar búin að ákveða að kaupa kort af Kattholti þetta árið - þeim veitir víst ekki af (úpps - það er erfitt að hætta)

Einhver sagði að ég væri styrktarfíkill - skyldi vera til einhver meðferð við því?

Hvað með það ég ætla að taka sjálfa mig í slíka meðferð - en ég held að ég hafi smitað bóndann - úpps

 

Forsetahjónin að selja Neyðarkallinn

Ég er svo happý með bílinn minn:)

Ég mun ekki nýta mér þennan bíllausa dag í borginni, enda er ég afar happý með eðalvagninn minn og engar strætisvagnaferðir henta mér.

Mikil var samt kæti mín þegar ég áttaði mig á því að Strætó væri loksins farinn að keyra um hverfið mitt, en svo fann ég út að strætó byrjaði að keyra hér kl. 13.00 á daginn, það hentar nú engan veginn vinnandi fólki. Það voru mikil vonbrigði. Ég held ég noti bara tryllitækið mitt áfram.

Fallegi gamli sjarmörinn sem allir dáðst að - þeir sem spyrja um aldur hans verða yfirleitt alveg steinhissa á svarinu - orðinn 10 ára og flestir halda að hann sé bara nokkurra ára gamall, vínrautt lakkið svona flott og glansandi og hvergi ryð eða rispur. Hann lætur mér líða vel, fer vel með minn gigtveika skrokk. Ég keyri hann sparkeyrslu þá er hann fínn, en ef bóndinn kemst í hann þá .....úpps. Hvað með það, þetta er frúarbíllinn og hentar vel sem slíkur og líka vel til þess að draga fellihýsi, enda kraftmikill bíll.

Núna er planið að selja þessa elsku enda búið að keyra hann soldið - en það verður enginn svikinn af þeim kaupum. Á þeim átta árum sem við höfum átt hann hefur hann eiginlega aldrei bilað, en við höfum þurft að skipta um bremsudót nokkrum sinnum, en það telst víst eðlilegt viðhald þegar bílar draga fellihýsi á eftir sér. 

Svo er DVD spilari með heyrnartólum í tryllitækinu sem er mikill kostur fyrir foreldra fyrirferðamikilla barna. Við erum búin að skoða ýmsa aðra bíla - þ. á m. flotta bíla eins og Benz og BMW en þeir komast ekki í hálfkvisti við Blazerinn minn. 

Ég held ég kaupi bara yngri útgáfu af höfðingjanum...... Eiginlega sama hvað það kostar.......

Algjörlega besti bíll í heimi. Lúxustýpa með öllu og er til sölu með söknuði ....

Bíllaus dagur í borginni

Eldhúspælingar

Ég hef verið að velta fyrir mér að endurnýja eldhúsið mitt nokkuð lengi. Mér og mörgum öðrum finnst það löngu orðið tímabært og svo ég segi nú eins og er þá er ég búin að leggja pening til hliðar í nokkur ár til þess kaupa nýja efri skápa. En ég bara gleymi mér alltaf og eyði öllum sparnaðinum í ferðalög og svoleiðis vitleysu - rosa gaman samt 

Svo fór ég að velta því fyrir mér hvað við nútímafólk gerum miklar tilhæfulausar kröfur. Þetta var ekki svona þegar ég var að alast upp. Aldrei man ég til þess að mamma mín kvartaði yfir plássleysi í eldhúsinu og bjuggum við þó oft þröngt.

En þá voru aðrir tímar.

Í eldhúsinu hennar mömmu var alltaf nóg pláss fyrir okkur öll og nóg pláss í skápum. Alltaf góður matur á borðum þrátt fyrir að mamma væri alein með börnin sín fjögur og öryrki í ofanálag. Einhvern veginn reddaðist þetta allt. Og það er mér í sælu minni að vera send út í bakarí að kaupa fransbrauð á hverjum degi sem ég kroppaði alltaf í endana - stundum maltbrauð með og alveg einstaka sinnum - ef von var á gestum - vínarbrauðslengju eða möndluköku. Enn í dag finnst mér möndlukaka með glassúri og kaldri mjólk algjört sælgæti, en því miður er enginn í minni fjölskyldu sem vill deila því með mér.

En eins og ég sagði, kröfurnar eru allt aðrar í dag og ekki endilega allar til bóta.

Í eldhúsinu hennar mömmu var til ýmislegt en henni hefði örugglega óað við öllu því sem er til í mínu yfirfulla eldhúsi.

Þar var alltaf til: Salt, pipar, karrý, maggísúputeningar, kaffi, mjólkurkex, tekex, brauð, hveiti, hrísgjón, sykur, púðursykur, lyftiduft, matarsódi, haframjöl, kornflex, kakó, kanill, negull og engifer, grænar baunir og rauðkál. Í ísskápnum var líklegast alltaf til smjör, smjörlíki, mjólk, súrmjólk eða skyr, ostur, egg, mysingur, tómatsósa og sinnep, majones, laukur og gulrætur. Í skúffu voru geymdar kartöflur.  Svo var til á bænum djús sem var mjög vinsælt hjá okkur krökkunum. Á haustin flóði um öll borð krukkur af krækiberja-bláberja-rababarasultum og saft, auk þess sem tekið var slátur og gerður herramannsmatur úr hálsbitum og öðrum skárri bitum svo maður tali nú ekki um hjörtu, lifur og nýru. Ég var nú aldrei hrifin af nýrunum  - en þannig er það nú bara, ekki líkar öllum allt.

Um helgar var alltaf lambalæri eða hryggur með brúnni sósu, brúnuðum kartöflum, baunum og rauðkáli og sultu, eða lærisneiðar með lauk og raspsósu Alltaf var eftirréttur, t.d. sveskjugrautur með þeyttum rjóma, royalbúðingur  eða kokkteilávextir með ís. Svo lágum við öll sprengsödd á meltunni þangað til mamma sendi okkur í þrjúbíó með heimapoppað popp í bréfpoka - oft stórum poka undan kaaberkaffi.

Aukaáhöld í eldhúsinu voru hrærivél, ristavél (í dag kallast það brauðrist) og síðar kaffivél - sem var alveg rosaleg bylting fyrir kaffiþambandi mömmu mína. 

Ég er örugglega að gleyma einhverju en mamma er því miður ekki til frásagnar. Í dag er þetta ekki svona. Í dag eru öll eldhús fleytifull af hinum ýmsu matvörum og líklega flestar þeirra "unnar" sem á  mannamáli þýðir óhollt.

Mitt eldhús er ekki stórt, og ég vildi gjarnan fá stærra eldhús fyrir það sem fylgir mér í dag, en er raunverulega þörf á öllu þessu pakka/krukku/dósafargani sem við hrúgum inn í eldhúsin okkar í dag.

Ekki kvartaði neinn yfir matargerð mömmu minnar þrátt fyrir að hún hefði ekki haft úr miklu að spila og allur hennar matur bragðaðist sem hið himneska hnossgæti og hún með algjörlega tóma skápa (í mínum augum 40 árum seinna) 

Ekki hafði hún örbylgjuofn, blandara, töfrasprota og matvinnsluvél o.s.frv. en hún var algjör snillingur í eldhúsinu og kenndi okkur margt sem við búum að enn í dag.

En ég - ég yfirfer mitt yfirfulla eldhús nokkrum sinnum á ári og hendi einhverju pakka/krukku/dósadrasli sem ég hef keypt í þeirri vissu að ég myndi nú verða betri kokkur ef ég myndi nota þetta rusl

Ég held að ég sé alveg þokkalegur kokkur og margir segja að ég sé algjör snillingur þegar kemur að sósum (ég hef það frá mömmu) en ég held að ég þurfi ekki allt þetta drasl sem ég er búin að vera sóa peningum í (ég hafði aldrei keypt tilbúna sósu fyrr en ég kynntist manninum mínum), en samt var mér hrósað fyrir sósurnar mínar)

Þannig að e.t.v þarf ég ekkert stærra eldhús - mitt er bara stórfínt - bara smá málning og lakk - henda öllu þessu aukadrasli - fullkomið 

 

Ég skil þetta ekki.

Er ekki nóg fyrir þessa blönku þjóð að hafa einn forseta og annan forvera hans á forsetalaunum.

Ekki kaus ég Ólaf á sínum tíma, en ég verð að segja að ég er mjög sátt við hann á forsetastóli og mun kjósa hann næst. Hann hefur svo sannarlega staðið með þessari þjóð þegar á reyndi.

Og að nefna til sögunnar einhverjar snoppufríðar stelpur úr sjónvarpinu finnst mér lýsa hvað þessi umræða er á lágu plani.

Líklega allt komið frá andstæðingum Ólafs sem þola ekki að maðurinn er ekki tilbúinn til þess að skríða flatur fyrir stjórnvöldum.

Málið hjá þessu fólki virðist vera að finna bara einhvern/einhverja sem ekki hefur vakið upp skandal og gera að forseta.

Nei takk. Ég vil að sá sem gefur kost á sér geri það vegna ótæmandi vilja til þess að vinna þessari þjóð gagn, ekki til þess að hampa sjálfum sér og baða sig í kastljósi fjölmiðla.

Þar fyrir utan, þá hafa umræddir kandidatar ekki gefið kost á sér.

Ólafur Ragnar er fínn þar sem hann er og ekki skemmir það að hafa hina glæsilegu og jákvæðu Dorrit hans við hlið.

 

66% vilja nýjan forseta

Það er gott og blessað....

....að hún sé ákærð.  

En við bíðum eftir því að hákarlarnir verði slægðir, enda löngu kominn tími til.

50 milljónir, það er bara tittlingaskítur miðað við uppþornaða fílataðið sem sérstakur saksóknari á eftir að plægja í gegnum. 

Ákærð fyrir fjárdrátt hjá Kaupþingi

Ótrúlegur verðmunur

Það verður að segjast eins og er að lyfjaverð hér á landi er ótrúlega hátt.

Ég á t.d. mjög erfitt með að skilja að bólgueyðandi lyf sem ég tek stundum kosti tæplega tvö þúsund hér á Íslandi fyrir 100 töflur, en sama lyf kosti 1,85 evrur á Spáni fyrir 40 stykki. Og reikni nú hver sem vill hvað 100 töflur kosta þá.

Það bara hlýtur að vera eitthvað verulega athugavert við slíkan verðmun.

Dýr lyf valda útilokun

Ég er bílstjórinn sem flautar.

Ég hef enga þolinmæði gagnvart þeim sem keyra hér um og brjóta umferðareglur vinstri, hægri.

Ég er orðin hundleið á tillitsleysi og frekju íslenskra bílstjóra. Sem betur fer eru sumir sem haga sér vel en svo eru aðrir sem þjösnast áfram algjörlega aleinir í heiminum - taka ekki tillit til eins né neins.

Við hjónin rekum tvo bíla, en yfirleitt fær sá sem er meiri bensínhákur að vera heima ef hægt er, nú á þessum síðustu og verstu tímum.

Samt sem áður höfum við lent í því á árinu 2011 að sex sinnum var keyrt utan í bílana okkar.

Í öll skiptin nema einu forðaði ökuníðingurinn sér á brott án þess að láta vita um tjónið. Sá sem ekki forðaði sér var vinnufélagi mannsins míns sem keyrði inn í bílstjórahlið ódýrari bílsins okkar. Hann lét vita.

Í eitt skiptið var keyrt utan í sama bíl af svörtum Benz jeppa. Þegar ökumaðurinn áttaði sig á því hvað hafði gerst fór hann út úr bílnum, ca. 16 ára gutti (líklega með æfingaleyfi) skv. sjónarvottum, pabbinn snaraði sér út úr bílnum farþegamegin skipaði stráknum inn og keyrði sjálfur á brott, eftir að hafa skoðað tjónið á bílnum okkar.

Við vorum heppin, þegar sonur minn kom út (en hann var á bílnum þetta kvöld) gaf sig fram sjónarvottur sem hafði tekið niður númerið á Benzinum og vil ég hér bera henni mínar bestu þakkir.

Eigandi umrædds ökutækis reyndi fyrst að þræta en gafst nánast strax upp þegar starfsmenn www,arekstur.is höfðu samband við hann og sögðu honum frá því að sjónarvottar hefðu tilkynnt um tjónið.

Öll þessi tjón á tiltölulega nýjum bíl og virðulegum eldri jeppa hafa kostað okkur hundruðir þúsunda króna á þessu ári og flest hafa þau lent á okkur.

Já ég veit að það er allt í lagi að keyra um á beygluðum bíl, en þegar bíllinn er nýlegur þá er áríðandi að halda honum við svo hann tapi ekki verðgildi sínu.

Gamli virðulegi jeppinn hins vegar varð fyrir tjónum á vinstra afturljósi - það er ekki hægt að bjóða samferðafólki okkar í umferðinni upp á að keyra um með ónýtt afturljós. Við erum búin að kaupa tvö slík á árinu á 35 þúsund krónur og telst þá ekki rétting og sprautun með.

Þess vegna er ég orðin að bílstjóranum sem flautar.

Ég flauta þegar fólk er að frekjast um í umferðinni.

Ég flauta þegar gangandi vegfarendur fara yfir á rauðu ljósi.

Ég flauta þegar fólk beygir til vinstri inn í hringtorg (varð vitni að slíku um daginn).

Ég flauta þegar fólk æðir á móti umferð án þess að gera sér grein fyrir því að þau eru á einstefnugötu og þannig gæti ég haldið áfram og áfram.

Þegar sonur minn sem er 18 ára var í æfingakennslu hjá okkur þá reyndum við að innprenta honum góða aksturssiði - enda báðir foreldrarnir tjónlausir frá upphafi - og við innprentuðum honum líka að allir aðrir í umferðinni væru asnar - hann væri sá eini sem væri með fullu viti og það væri á hans ábyrgð að koma sjálfum sér og samferðamönnum ólöskuðum heim.

Sem betur fer - hann er nýbúinn að fá nýtt skírteini eftir eitt og hálft ár á vel heppnuðum akstri með bráðabirgðaskírteini.

En í framtíðinni mun ég verða bílstjórinn sem flautar þegar mér er misboðið.

Gaman að gera góð kaup ;)

Ég tel mig nokkuð hagsýna húsmóður. Ég reyni að kaupa skynsamt inn, þó oft lendi ég í því að þurfa að henda mat, sérstaklega brauði og grænmeti. Sveisvei og skamm.

Og af því að ég er reyni að vera hagsýn húsmóðir þá skoða ég oft hagstæðustu kostina við kaup á húsgögnum og hlutum til heimilisins.

Það verður að segjast eins og er að það er auðvelt að láta glepjast og kaupa það sem maður heldur að mann vanti og kaupa svo meira - og smá í viðbót - svo allt sé nú í stíl.

Ég hef sem betur fer ekki fallið í þessa gryfju - þökk sé ömmu minni í denn sem skammaði mig fyrir að henda stórum flóka af tvinna (hvað ertu að gera krakki - leystu úr flækjunni og við notum þetta aftur). Blessuð sé minning hennar.

Nei ég sóa ekki að óþörfu í heimilisbúnað, ég fer á Bland.is, þar er stundum/oft hægt að gera góð kaup.

Ég var lengi búin að leita að sófaborði í búðum og þau sem mér líkaði kostuðu formúu og vinstri handlegg (ég er örvhent ;), sem ég sem hagsýn húsmóðir var ekki tilbúin til þess að borga.

En á Bland.is fann ég þetta frábæra sófaborð - sem passaði við allt sem áður var til staðar á heimilinu á heilar 6.000 krónur. Ég var mjög sátt við það og líka fallega þrískipta málverkið af plómutré í blóma sem ég keypti fyrir margt löngu á 15.000. Stórt verk sem nær yfir ca. 5 metra breiðan vegg og sómir sér vel hjá okkur. Nokkrir sem ég þekki hafa keypt verk frá sama listamanni og allir segja að mitt stykki sé flottast.
En sumt er skrítið á Bland.is og annað er klikkað.
Svo ég nefni nokkur dæmi.

Til sölu er Antik - tölvuborð.

Til sölu er sófasett - þarf að skipta um áklæði og grindin er léleg.

Svo ruglar fólk með antik og retro endalaust, svo skoðar maður meðfylgjandi mynd - úpps sófasett eins og ég ólst upp við talið eðalantík - hvað er ég eiginlega gömul - hvar týndi ég tölunni á árunum...?

Til sölu er flöskustatíf úr RF á kr. 1.500 (kostaði þá í RF kr. 500)

Og núna nýlega: hornbaðkar með nuddi fæst gefins gegn því að verða sótt. Einn var búinn að svara þegar ég skoðaði auglýsinguna.

Nokkru seinna sá ég auglýsingu um slíkt baðkar á 150.000 krónur.

Já það er svo sannarlega hægt að gera góð kaup ef maður er bara nógu duglegur að fylgjast með og ef maður gerir sér greini fyrir því að eins manns drasl er annars manns fjársjóður.
:)

Ekki láta ólíklega gott tilboð ganga þér úr greipum.